Boekenlegger uil van vilt

Vandaag kwam mijn neefje bij ons spelen en een tijdje terug had ik hem beloofd een boekenlegger te maken uit DIT berichtje. Hij wilde graag een cupcake! Vandaag besloot hij ineens dat hij toch de uil wilde, prima! Helaas kon ik het malletje van de uil niet meer vinden en heb ik dus een nieuw patroontje gebruikt. Hij heeft zelf alle kleuren en het lint en knoopje uitgezocht. Eerst dacht ik dat de kleuren niet zo mooi zouden worden, maar ja als een kind het graag wilt prima toch. Uiteindelijk vind ik hem wel erg leuk geworden.

 Vanmiddag zat ik heerlijk in de tuin in het zonnetje te naaien en neefjelief zat naast me en hielp mee met garen zoeken en vroeg steeds of hij al klaar was. Heerlijk om zoiets kleins te maken waar een kind zo blij mee kan zijn. Dit is de uil van dichtbij:

Op de achterkant zit nog een rood staartje verstopt.

Geeft toe, het is toch best een fleurig dotje geworden! Ik vind dit patroontje trouwens veel leuker dan het vorige, dus deze blijf ik gebruiken.

Toch blijf ik me afvragen wat er nu zo leuk aan uilen is. Iedereen blijft maar uilen maken en we krijgen er maar geen genoeg van. Ergens trekt het toch aan. Ik ben zelf namelijk ook nog steeds verliefd op uilen!!!